Η Maggie Rogers σε ένα μουσικό οδοιπορικό στην αγάπη, τη μοναξιά και την αυτοπεποίθηση.
Η Maggie Rogers αγκαλιάζει τη δημιουργική και συναισθηματική ανεξαρτησία της στο τρίτο άλμπουμ της, το ειλικρινές «Don’t Forget Me».
Έχοντας αναδειχθεί μέσα από ένα viral κύμα το 2016 με το τραγούδι της «Alaska» ενώ ήταν ακόμα φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, η Maggie Rogers κέρδισε περαιτέρω αναγνώριση κυκλοφορώντας το υποψήφιο για Grammy άλμπουμ «Heard It in a Past Life» το 2019 και το «Surrender» το 2022.
Αυτά τα άλμπουμ παρουσίασαν τον ξεχωριστό συνδυασμό folk, pop και ηλεκτρονικών επιρροών του ήχου της, οδηγώντας σε εύστοχες συγκρίσεις με το έργο τραγουδοποιών όπως η Sia και η Joni Mitchell.
Ενώ η Maggie Rogers φαινόταν να απολαμβάνει την επιτυχία της, χτίζοντας ένα πιστό κοινό με το σταθερό πρόγραμμα περιοδειών της, λαχταρούσε και για περισσότερα – έκανε ένα διάλειμμα για να αποκτήσει το μεταπτυχιακό της από τη Θεολογική Σχολή του Harvard το 2022.
Το νέο άλμπουμ της «Don’t Forget Me» δίνει την αίσθηση ότι είναι πιο ειλικρινές και αποκαλυπτικό από τις προηγούμενες δουλειές της.
Η Maggie Rogers έκανε την παραγωγή του «Don’t Forget Me» μαζί με τον Ian Fitchuk (Kacey Musgraves, Maren Morris) στα Electric Lady Studios στη Νέα Υόρκη, γράφοντας οκτώ από τα δέκα τραγούδια μαζί του και δύο τραγούδια μόνη της.
Ο Shawn Everett (Brittany Howard, The War on Drugs) επιμελήθηκε την ηχογράφηση. Το mastering του άλμπουμ έκανε η Emily Lazar (Beck, Coldplay), η οποία έχει κάνει το mastering όλων των άλμπουμ της Maggie Rogers μέχρι σήμερα.
Το άλμπουμ «Don’t Forget Me» μοιάζει σαν ένα ημερολόγιο, με τραγούδια που αντλούν ξεκάθαρα έμπνευση από την προσωπική ζωή της, όπως στο «It Was Coming All Along», όπου αναφέρει ότι τηλεφώνησε στη μητέρα της και ανακάλυψε ότι οι γονείς της σκέφτονται να πουλήσουν το σπίτι των παιδικών χρόνων της.
Η αποκάλυψη αυτή φαίνεται να ξεκινά ένα υπαρξιακό ταξίδι για τη Maggie Rogers καθώς αντιπαραβάλλει την παλιά ανάγκη της για αγάπη και συντροφικότητα με την επιθυμία της να σταθεί στα πόδια της, ανεξάρτητα από το πόσο μόνη θα μείνει ή πόσο θα απομακρυνθεί από τους φίλους της.
Είναι ένα συναίσθημα εσωτερικής δύναμης, το οποίο εμφανίζεται σε όλο το άλμπουμ, όπως στο μελωδικό «So Sick of Dreaming» που θυμίζει τους Fleetwood Mac.
Η αποκάλυψη την κάνει κυριολεκτικά να «θέλει να τραγουδήσει», παραδεχόμενη ότι αν και η καρδιά της ραγίζει, «δεν υπάρχει διαμαντένιο δαχτυλίδι που θα μπορούσες να μου αγοράσεις για να με πας σπίτι».
Σε μουσικό επίπεδο, η Maggie Rogers γίνεται πιο σίγουρη και δυναμική στο νέο άλμπουμ της «Don’t Forget Me», αγκαλιάζοντας την ένταση και τις υφές της rock κιθάρας καλλιτεχνών όπως η Patti Smith.
Σε μουσικό επίπεδο, η Maggie Rogers γίνεται πιο σίγουρη και δυναμική στο νέο άλμπουμ της «Don’t Forget Me», αγκαλιάζοντας την ένταση και τις υφές της rock κιθάρας καλλιτεχνών όπως η Patti Smith.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στο «Drunk» και στο «The Kill», δύο αντίθετα τραγούδια που αλληλοσυμπληρώνονται όπως ένα γιν-γιανγκ. Στο ένα τραγούδι κυνηγάει τις επιθυμίες της και στο άλλο είναι παγιδευμένη σε αυτές σαν άγριο ζώο.
Υπάρχει ακόμη και μία λιτή μπαλάντα με πιάνο, το «I Still Do», όπου εξερευνά τις βραχνές, ελαφρώς τρεμάμενες πτυχές της φωνής της και τις αφήνει ανεπεξέργαστες όπως θα ήταν σε μία ζωντανή εμφάνιση.
Είναι μία τολμηρή επιλογή και που δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να μεγεθύνει την τρυφερότητα και το συγκινητικό μήνυμα του τραγουδιού για το πώς η αγάπη μας για κάποιον συνεχίζεται ακόμα κι όταν έχουμε αποδεχθεί το τέλος μιας σχέσης.
Ήθελα να κάνω ένα άλμπουμ που να ακούγεται σαν Κυριακή απόγευμα. Φθαρμένο τζιν. Μια βόλτα με το αγαπημένο σου αυτοκίνητο. Χωρίς μακιγιάζ, αλλά με το σωστό κραγιόν. Κάτι κλασικό», περιγράφει η Maggie Rogers.
«Το μάλλινο ριχτάρι και το μπουκάλι ουίσκι στο δωμάτιο του μοτέλ της Joan Didion. Μία παλιά Corvette. Vintage, αλλά όχι υπερβολικά αμερικάνικο», συνεχίζει.
«Ήθελα να κάνει ένα άλμπουμ που να το βάζεις να παίζει δυνατά μόνος σου στο αυτοκίνητο, σαν ένας πιστός φίλος που είναι δίπλα σου και σε στηρίζει όταν τον χρειάζεσαι», εξηγεί.
Το τραγούδι που αντανακλά ίσως περισσότερο από κάθε άλλο το ανεξάρτητο πνεύμα της Maggie Rogers είναι το ομώνυμο «Don’t Forget Me».
Είναι ένα αργό folk-rock τραγούδι όπου παραδέχεται ότι το χάος και ο πόνος της αγάπης μπορεί να αξίζουν τον κόπο ακόμα κι αν είναι γραφτό να τελειώσουν, αρκεί να σημαίνουν τα ίδια για τον άλλον όσο και σε εκείνη.
«Πάρε τα λεφτά μου, καταστρέψε τις Κυριακές μου / Αγάπησέ με μέχρι την επόμενη / Αλλά υποσχέσου μου πως όταν έρθει η ώρα να φύγεις /Μην με ξεχάσεις».
Το τραγούδι, όπως και ολόκληρο το άλμπουμ «Don’t Forget Me», αποδεικνύεται αξέχαστο.
